Gunseondo - Kim Hong Do, 1776 |
Historia koreańskiego malarstwa sięga aż do wczesnych fresków malowanych na ścianach grobowców w czwartym wieku naszej ery i trwa aż do dziś. Większość współczesnych artystów podtrzymuje tradycyjne formy oraz style, jednocześnie wprowadzając nowoczesne motywy lub barwy. Podobnie jak teraz, wielu malarzy wyjeżdża za granice, aby dowiedzieć się więcej o innych kulturach. Pierwsi koreańscy artyści podróżowali do innych krajów, aby zdobyć doświadczenie i analizować dzieła doceniane przez swoich mistrzów. W tym samym wieku Chiny uznano za centrum wszechświata. Dlatego też wielu koreańskich malarzy zostało wysłanych do tego kraju, aby nauczyć się nowoczesnych chińskich stylów malarskich. To, czego się nauczyli wpływa nie tylko na obrazy z Korei, ale także na sztukę Japonii, gdyż wielu koreańskich rzemieślników wyemigrowało wtedy do Kraju Kwitnącej Wiśni.
Panel From a Folding Screen With Scenes of Filial Piety, det. |
Immortals - Autor Nieznany, XIX
Rodzaje koreańskiego malarstwa
Krajobrazy
Często nazywane realistyczną szkołą. W tradycyjnej sztuce Azji Wschodniej krajobraz odgrywa największą rolę - obejmuje on zarówno samą naturę, jak i ilustracje przedstawiające postrzeganie przez człowieka przyrody i świata. Dlatego też postać ludzka na obrazach często pojawia się w postaci drobnej lub nie ma jej wcale. Artyści bazowali na uchwyceniu ulotnego piękna widzianego krajobrazu.
1) Oksunbong Peak - Kim Hong Do -1745/1806, 2) Gwiraejeong - Jeong Seon, 1742,
3) Haseonamdo - Jeong Seon, 4) Wild Geese Descending To Sandbar - Autor Nieznany, XV/XVI,
Rodzajowe
W tym samym czasie gdy zainteresowanie realistycznymi krajobrazami wzrosło, praktykowane było również malowanie realistycznych scen zwykłych ludzi wykonujących banalne, przyziemne czynności. Malarstwo rodzajowe jest najbardziej unikalnym koreańskim stylem malarskim i daje nam historyczne spojrzenie na codzienne życie ludzi w okresie Chosun*.
5) Cheonggeumsangryeon - Shin Yun Bok, 1758, 6) Feast For The Pyongyang Governor - Kim Hong Do, 1773
7) Gunseondo - Kim Hong Do, 1776, 8) Autoportet - Kim Hong Do
Minhwa
Minhwa (lub obrazy ludowe) to zdecydowanie najbardziej interesujący rodzaj tradycyjnych koreańskich obrazów. Charakteryzuję się tym, że były namalowane przez anonimowych artystów, a wszystkie powstały pod koniec lub po zakończeniu okresu Chosun*. Istnieją trzy rodzaje minhwy: dekoracyjna, magiczna i okolicznościowa. Wiele z nich było raczej dziecinnych i niewyrafinowanych, lecz można dostrzec w nich wielki talent. Minhwa można podzielić na tematy:
- rysunki krajobrazu - powszechne rysunki w minhwa mogą naśladować tradycyjne style z wcześniejszych okresów
- sroka i tygrys - jeden z najbardziej popularnych tematów obok krajobrazów. Tygrys jest zazwyczaj przedstawiony w sposób komiczny, a sroka kracze na niego z drzewa (postać sroki uważana jest za nosiciela dobrych wiadomości).
- kwiaty i ptaki - obrazy z kwiatami są zazwyczaj dość kolorowe, natomiast te, które przedstawiają zwierzęta generalnie ukazują je w parach w słońcu lub księżycu.
- piwonie - piwonie symbolizują bogactwo, zaszczyt i wysoką pozycję społeczną.
- kwiaty lotosu - choć początkowo reprezentowały one słońce i miłosierdzie buddy, w obrazach minhwa zaczęły również symbolizować wysokich urzędników państwowych.
- dziesięć symboli długowieczności - czyli słońce, chmury, góry, skały, woda, żurawie, jelenie, żółwie, sosny i grzyby.
- smoki - smok może reprezentować wiele znaczeń, w tym odstraszania złych duchów i przynoszenia deszczu.
- skóra tygrysa - ze względu na to, że koszt prawdziwych skór tygrysich był duży, obrazy, które przypominały skórę tygrysa zostawały wykorzystane do sprowokowania mocy tygrysów do opieki nad człowiekiem.
- ryby i kraby - zazwyczaj pojawiały się jako zakochana para.
- sceny myśliwskie - traktowane jako znak męstwa; obrazy te często wieszano w wojsku.
- setka dzieci - setka dzieci z nieba odzwierciedlała życzenia dla wielu ludzi oraz zdrowe potomstwo.
- rysunki z cyklu życia - malowano je głównie dla zobrazowania życia uczonego-urzędnika.
- biblioteczki i pokoje uczonych - podobne do zachodniego stylu martwej natury. Obrazy pokazywały wyposażenie uczonego.
- szamańskie bóstwa - obrazy te zwykle pokazały szamanistyczne obrzędy lub bóstwa.
9) Minhwa Magpie And Tiger - Autor Nieznany, 10) Minhwa Flowers And Birds, Autor Nieznany
11) Minhwa Cranes - Autor Nieznany, 12) Folk Art - Kim Jackie,
Cztery Łaskawe Rośliny
Inaczej nazywany cztery pory roku. Na cztery łaskawe rośliny składa się morela japońska, orchidea (lub dziki storczyk), chryzantema i bambus. Pierwotnie były kojarzone z konfucjanizmem, jednak obecnie wiążą się głównie z porami roku. Morela japońska symbolizuje odwagę, orchidea - wyrafinowanie, chryzantema jest oznaką produktywnego i owocnego życia, a bambus reprezentuje integralność.
13) - 16) - Korean Traditional Bookmark / Korean Beauty 16 -The Four Gracious Plants
Portrety
Portrety malowane były w całej historii Korei, ale w największych ilościach w okresie Chosun*. Głównymi tematami portretów byli królowie, zasłużeni urzędnicy, osoby starsze, literaturoznawcy, arystokraci, kobiety i mnisi buddyjscy.
17) Portret Kang Sehwang - Yi Myeong-gi, 1792, 18) Portret Empress Myeongseong - Autor Nieznany,
19) Miindo - Autor Nieznany, 20) Portret Heungseon Daewongun - Yi Han Cheol, 1869
Deep Forest, Sung Ho Lee (Zazac Namoo), 2016
Współcześni artyści
Nowoczesna koreańska sztuka pozostaje pod wpływem swoich historycznych korzeni (w tym wczesnej koreańskiej sztuki shamanist, a także sztuki buddyjskiej i sztuki konfucjańskiej), burzliwej najnowszej historii kraju oraz różnych form sztuki zachodniej XX wieku.
Od 1880 inwazja japońska miała istotny wpływ na koreańską sztukę. Rozmaite tradycyjne dzieła zostały splądrowane i zniszczone, a szkoły sztuki zamknięte. Styl koreański został zastąpiony przez styl japoński. Dopiero w 1945 roku Korea uzyskała autonomię, a w sztuce pojawiło się wiele nowych i różnorodnych stylów i technik.
a) Boda - Eunhye Kim, 2011, b) Oaxaca - Chun Kyung Ja, 1979
c) The Ten Traditional Symbols of Longevity - Ki Young Lee, 2012, d) 피리부는소년 - Sung Ho Lee (Zazac Namoo), 2015
The Man In Work - Suh Yong Sun, 2011-2015 |
Współczesne koreańskie malarstwo wymaga zrozumienia tamtejszej ceramiki i garncarstwa. Glazury i tekstury rysunków czynią je bardziej podobne do tradycji sztuki ceramicznej niż zachodnich malarskich tradycji, nawet jeśli badani stwierdzają, że mogą być pochodzenia Zachodniego. Pociągnięcia pędzla także są o wiele ważniejsze dla nich niż dla Zachodnich artystów (obrazy są ocenianie na pociągnięciach pędzla bardziej niż inne techniki). Głównymi koreańskimi artystami XX wieku są: Park Su Geun, Chang Ucchin oraz Seund Ja Rhee. Nowa fala koreańskiej sztuki obejmuje prace Lee Dong Youb i Suh Yong Sun, podczas gdy artyści XXI wieku to Amy Sol, David Choe, Seonna Hong, Tschoon Su Kim oraz Jung Geun Oh.
Suh Yong Sun został wybrany na Artystę Korei w 2009. Sprawiło to, że jego obrazy z mocnym pociągnięciem pędzla są zarówno z obu koreańskich historii czy miejskich scen zachodnich. (Nowy Jork, Berlin) Jego dzieła są dobrym przykładem połączenia koreańskiej sztuki oraz Zachodnich tematów i stylów.
Hyangwon Pavilion - Lee Ung No, 1959, f) A Cow and Children - Park Soo Keun, 1962
g) [14ps12] Untitled - Shin Kwang Ho, 2014, h) On the Way to Execution Ground - Suh Yong Sun, 2014
Źródła: boundless.com / metmuseum.org / korean-arts.com
Journey to Five Village in Italy - Sung Sook Hong Setton |
Opinia Zazac Namoo
"Myślę, że współczesna sztuka jest formą komunikacji pomiędzy malarzem a odbiorcą. Czasem ludzie udają, że podoba im się obraz, pomimo tego że zupełnie nie wiedzą, co autor chciał nim przekazać. Lubią go tylko dlatego, że artysta jest znany (być może po to, aby pochwalić się, że znają dobrze dzieła tego malarza).
Na przykład - rysunek na płótnie z jedną "kropką" sprzedano za milion dolarów, a proste łączenie kolorów na płótnie za bilion dolarów. Oczywiście każdy kto w pełni rozumie głębokie przesłanie obrazu może go zakupić płacąc za nie dużo pieniędzy. Trzeba jednak najpierw zastanowić się uważnie czy ludzie kupują takie obrazy jako rodzaj inwestycji czy zaimponowania otoczeniu - a może rzeczywiście dostrzegają w nim pewne wartości.
Jedna stacja telewizyjna w Korei przeprowadziła kiedyś interesujący test. Ślepa próba została wykonana z bardzo znanym obrazem oraz amatorskim rysunkiem namalowanym przez zwykłą osobę. Ostatecznie nawet krytycy sztuki nie byli w stanie rozróżnić profesjonalnego dzieła od tego stworzonego przez amatora. Jednym słowem - jest to fenomen polegający na tym, że wizualna strona dzieła skupia na sobie więcej uwagi niż prawdziwe przesłanie, wartości, które niesie ze sobą sztuka.
Myślę, że współczesna sztuka jest głęboko sięgającą komunikacją pomiędzy artystą a odbiorcą.
Ludzie powinni dostrzegać wartość dzieł kiedy na nie patrzą, a nie widzieć tylko znane nazwisko (a nie bazować tylko i wyłącznie na znanym nazwisku). Obrazy mogące sprawić, że ludzie mogą powrócić do swoich nostalgicznych, szczerych emocji - dzieła, które wzruszają lub wywołują uśmiech - to jest właśnie sztuka, do której dążę. Dziękuję."
Od lewej: The Portrait Of The Hero, Mr. Superman, 2007; The Portrait of the Hero, Mr. Batman, 2005;
The Portrait of Mr Ronald McDonald, 2005; The Portrait of The Dynamic Duo, Shrek and Donkey, 2006 - Son Dong Hyun
*Więcej o okresach w sztuce znajdziesz klikając TU. (POST O OKRESACH).
naprawdę fajny artykuł, dobrze mi się go czytało! no i dzięki wam poznałam fajnego artystę, obrazy zazac namoo są niesamowite!
OdpowiedzUsuń